Alles of niets de Vandikhout

Droog je tranen maar en kijk me aan.
Je moet goed weten wie er voor je staat.
Zeg nou niet dat ik je niet gewaarschuwd heb.
We hebben niets meer alleen elkaar en het bed.

Maar dat zorgt ervoor dat ik jouw liefde niet vergeet.
Toeters en bellen zijn aan ons toch niet besteed.
Je mag ook blijven als je niet meer van me houdt.
Je gaat je gang maar lief het laat me koud.
Want als deze liefde je teveel wordt,
dan moet ik gaan dan houd ik jou niet langer op.

Bel pappa maar en houd je hand weer op.
Ga maar terug en word zijn touwtjespop.
Zeg mamma maar dat ik niet meer bellen zal.
Ze zien me nooit meer terug, ik doe ze graag die lol.
En als deze liefde je teveel wordt,
dan moet ik gaan dan houd ik jou niet langer op.

Want ik kan niet leven zonder alles of niets.
Dus gooi die munt maar op en we gaan voor alles of niets.

En we hebben geen geld maar we hebben de liefde.
En ik ben niet je vriend nee, ik ben je geliefde.
En die is meestal ook degene die jou verwijt wat hij zelf niet laten kan.
Want ik kan niet leven zonder alles of niets.
Dus gooi die munt maar op en we gaan voor alles of niets.
Droog je tranen maar en kijk me aan.
Zo ken ik degene niet die voor me staat.
Geef me die lach waarvoor je mij gewaarschuwd hebt.
En laat ons schuilen in dit oude bed.
Zonder een status en zonder een gelijk.
Zonder illusies of verder interessant gezeik.
Maar met het leven waarvoor wij gewaarschuwd zijn.
En laat ons drinken op ons grote ongelijk.
Want ik kan niet leven zonder alles of niets.
Dus gooi die munt maar op en we gaan voor alles of niets.

Sécate las lágrimas y mírame.
Debes saber bien quién está frente a ti.
No me digas que no te he avisado.
No tenemos nada más que a nosotros y la cama.

Pero eso hace que no olvide tu amor.
Los adornos y el ruido no son para nosotros.
Puedes quedarte aunque ya no me quieras.
Haz lo que quieras, cariño, a mí no me importa.
Porque si este amor se te hace demasiado,
tendré que irme, ya no te retendré.

Llama a papá y mantén la mano sobre él.
Vuelve y conviértete en su marioneta.
Dile a mamá que ya no volveré a llamar.
Nunca más me verán, les haré esa gracia.
Y si este amor se te hace demasiado,
tendré que irme, ya no te retendré.

Porque no puedo vivir sin todo o nada.
Así que lanza la moneda y vamos por todo o nada.

Y no tenemos dinero, pero tenemos amor.
Y no soy tu amigo, no, soy tu amante.
Y suele ser también quien te reprocha lo que él mismo no puede evitar.
Porque no puedo vivir sin todo o nada.
Así que lanza la moneda y vamos por todo o nada.
Sécate las lágrimas y mírame.
No reconozco a quien está frente a mí.
Dame esa sonrisa de la cual me has advertido.
Y refugiémonos en esta antigua cama.
Sin estatus ni razón.
Sin ilusiones ni rollos interesantes.
Pero con la vida por la cual nos han advertido.
Y brindemos por nuestro gran error.
Porque no puedo vivir sin todo o nada.
Así que lanza la moneda y vamos por todo o nada.